พระเยซูเจ้า...ช่วยวิงวอนเทอญ

พระเยซูเจ้า...ช่วยวิงวอนเทอญ
เพราะพระองค์ทรงรักเรา จึงรับเอาทุกข์ทนบนไม้กางเขน เพื่อไถ่บาปเราทุกคน ...ขอบคุณมากนะค่ะพระเยซูเจ้าที่อยู่เคียงข้างกิ๊ฟมาตลอด โปรดนำทางกิ๊ฟด้วยนะค่ะสำหรับทุกๆอย่างที่กำลังเข้ามาในชีวิต แม้ในบ้างครั้งกิ๊ฟอาจท้อ อ่อนแอ และร้องไห้ แต่พระองค์จะมีหนทางให้กิ๊ฟเสมอ ขอบคุณค่ะที่ไม่เคยทอดทิ้งลูกไปไหน อาแมน

ลูกรักแม่พระ

ลูกรักแม่พระ
วันทามารีอาเปี่ยมด้วยหรรษทาน พระเจ้าสถิตกับท่าน ผู้มีบุญกว่าหญิงใดใด และพระเยซูโอรสของท่านทรงบุญนักหนา สันตะมารีอามารดาพระเจ้า โปรดภาวนาเพื่อเราคนบาป บัดนี้และเมื่อจะตาย อาแมน ....ขอบคุณมากนะค่ะแม่พระที่อยู่เคียงข้างลูกมาตลอด...ขอบคุณค่ะ...รักแม่พระที่สุด

POPE เบเนดิกต์ ที่ 16 ประมุขของพระศาสนจักรโรมันคาทอลิก

POPE เบเนดิกต์ ที่ 16  ประมุขของพระศาสนจักรโรมันคาทอลิก
พระคาร์ดินัล โยเซฟ รัตซิงเกอร์ ได้รับเลือกเป็นพระสันตะปาปาองค์ที่ 265 โดยทรงใช้พระนาม "เบเนดิกต์ ที่ 16" ประสูติเมื่อวันที่ 16 เมษายน 1927 ที่เมืองมาร์ก อัม อินน์ แคว้นบาวาเรีย ประเทศเยอรมนี มีพระนามเดิมว่า โยเซฟ อาโลอีส ราตซิงเงอร์ ปัจจุบันทรงมีพระชนมายุ 78 พรรษา พระองค์ทรงเป็นชาวเยอรมัน ว่ากันว่าสมเด็จพระสันตะปาปาเบเนดิกต์ที่ 16 เป็นบุคคลที่ทรงเสน่ห์ และมีพระปรีชาสามารถในการใช้วาทศิลป์เป็นอย่างมาก ตรัสได้ถึง 4 ภาษา ทั้งนี้ นักบุญเยซูอิต โทมัส รีซี เคยขนานนามพระองค์ว่าทรงเป็น “คู่สนทนาที่มีวาจาไพเราะยิ่ง” เบื้องหลังอุปนิสัยที่สุภาพอ่อนโยน และท่าทางขี้อายของพระสันตปาปาองค์ใหม่วัย 78 พรรษาพระองค์นี้ คือ สติปัญญาแกร่งปานเหล็กกล้าซึ่งพร้อมจะวิเคราะห์แยกแยะผลงานทางเทววิทยา เพื่อตรวจหาความบริสุทธิ์ถูกต้องตามหลักคำสอน อีกทั้งพร้อมจะถกเถียงคัดค้านพวกซึ่งเดินออกนอกแถวอย่างดุเดือดเผ็ดร้อน พระองค์ได้รับอนุญาตให้บวชเป็นพระในปี 1951 และการงานส่วนใหญ่ในตอนต้นๆ ก็คือ การเป็นศาสตราจารย์สอนวิชาเทววิทยาในมหาวิทยาลัย

นักบุญอัญเจลา...นักบุญประจำตัว

นักบุญอัญเจลา...นักบุญประจำตัว
นักบุญอัญเจลา เกิดเมื่อปี ค.ศ. 1475 ณ เมืองเดเซนซาโน เธอได้บรรเทาความทุกข์ยาวให้กับคนจน ผู้ขาดแคลน ผู้กำพร้าชื่อเสียงของเธอในด้านความศักดิ์สิทธิ์ ได้กระจายไปทั่วเมืองและได้ขนานนามว่า "ซิสเตอร์อัญจลา" ท่านได้ถึงแก่มรณภาพ วันที่ 27 มกราคม ค.ศ. 1540 เวลา 12:30 ที่เมืองเบรเซีย เมื่ออายุได้ 65 ปี

วันพฤหัสบดีที่ 3 กันยายน พ.ศ. 2552

...รัก...



"รัก..."
การที่เราจะรักใครสักคน...ไม่จำเป็นต้องหาเหตุผลว่าทำไมเราจึงไปรักเขาได้แต่ให้รู้ไว้ว่าทุกวันนี้เรารักเขาและต้องรักให้ดีที่สุดก็พอการที่เราจะรักใครสักคน...ไม่ต้องสนว่าหนทางข้างหน้าจะมีอุปสรรคมากมายแค่ไหนแต่ควรนึกขอบคุณโชคชะตาที่สร้างให้มีอุปสรรคเพื่อให้เราทั้งสองได้ร่วมฟันฝ่าไปด้วยกันการที่เราจะรักใครสักคน...ไม่ต้องไปเสียเวลาคิดว่าเขาทำอะไรเพื่อเราบ้างแต่ให้มานั่งถามตัวเองดูว่า วันนี้เราทำอะไรเพื่อคนที่เรารักแล้วหรือยังการที่เราจะรักใครสักคน...ไม่ต้องไปมัวระแวงว่าเขาจะไปมีใครอื่นนอกเหนือจากเราแต่ควรระวังใจของตัวเองให้เข้มแข็งพอที่จะไม่รับใครเข้ามาในใจอีกการที่เราจะรักใครสักคน...ไม่ต้องไปขุดคุ้ยเรื่องราวในอดีตของเขา ว่าเขาเคยมีใครยังไงแต่ให้คิดไว้ว่าทุกวันนี้มีเขาและเราอยู่ด้วยกัน...อดีต..ถึงอย่างไรก็คืออดีตการที่เราจะรักใครสักคน...เมื่อทะเลาะกัน คำว่าแพ้หรือชนะ ก็ไม่สำคัญเราจึงยอมให้เขาเป็นฝ่ายชนะเสมอ ถ้าทำให้เขาสบายใจการที่เราจะรักใครสักคน...ไม่ควรพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเขาแต่ควรพยายามปรับตัวเองให้เข้ากับเขาจะดีกว่าการที่เราจะรักใครสักคน...ไม่ควรหูเบาเพราะอาจทำลายความสัมพันธ์ระหว่างเรากับคนที่เรารักได้การที่เราจะรักใครสักคน...ไม่ใช่การสัมผัสกันด้วยร่างกายแต่เป็นการสัมผัสกันด้วยหัวใจต่างหากการที่เราจะรักใครสักคน...ไม่จำเป็นต้องบอกรักกันทุกวันเพราะการที่เราคอยห่วงใยกันอยู่เสมอๆ ก็สามารถทดแทนคำว่ารักได้ดีแม้สักล้านคำการที่เราจะรักใครสักคน...ไม่เกี่ยวกับสิ่งของนอกกายใดๆ เลยเพราะความรักไม่สามารถซื้อได้ด้วยเงิน หรือแลกมาได้ด้วยทรัพย์สินการที่เราจะรักใครสักคน...ไม่ต้องคอยนับว่าเขามีข้อเสียมากมายสักกี่ข้อเพราะข้อดีของเขาก็มีมากพอที่จะทำให้เราลืมข้อเสียทั้งหมดของเขาได้การที่เราจะรักใครสักคน....ไม่จำเป็นต้องตัวติดกันตลอดเวลาแค่เรามีเขาอยู่ในใจทุกนาทีก็พอการที่เราจะรักใครสักคน...เมื่อเห็นเขาเสียใจไม่ต้องรอจนกระทั่งเขาเสียน้ำตา แล้วค่อยเข้าไปปลอบใจแต่ควรรีบเข้าไปแบ่งเบาความทุกข์ของเขาเสียตั้งแต่เมื่อเราเห็นเขาเงียบๆ ซึมๆ ไปเพราะหากเราปล่อยเขาไว้จนสายเกินผลสุดท้ายแล้วคนที่จะเสียใจที่สุดเมื่อรู้ตัวก็คือตัวเราเองการที่เราจะรักใครสักคน...อย่ารอที่จะบอกรัก ให้รีบบอกคนที่เรารักซะก่อนที่จะไม่มีเขาคนนั้นให้บอกอีกต่อไปการที่เราจะรักใครสักคน...แม้ว่าอาจทำให้เราตาบอดแต่ก็ทำให้เราได้รับรู้และเข้าใจ ว่าความสุขจากการที่ได้รักใครสักคนมันมีมากมายแค่ไหนการที่เราจะรักใครสักคน...จงเชื่อมั่นในตัวเขาให้มากๆการที่เราจะรักใครสักคน...ง่ายยิ่งกว่าการพยายามลบเขาออกไปจากหัวใจ...ความรัก สอนให้เราได้เรียนรู้หลายๆสิ่งความรักเป็นบทเรียนดีๆ ที่ไม่อาจเข้าใจได้ถ่องแท้ถ้าไม่ได้สัมผัสด้วยตัวเองความรัก ทำให้เราเป็นผู้ใหญ่ขึ้น ทำให้เราเข้าใจอะไรๆ มากขึ้นความรัก ทำให้เราเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์แบบนี่คือสิ่งที่เราได้เรียนรู้ ....จากการที่เราได้....รัก....ใครสักคน...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น