พระเยซูเจ้า...ช่วยวิงวอนเทอญ

พระเยซูเจ้า...ช่วยวิงวอนเทอญ
เพราะพระองค์ทรงรักเรา จึงรับเอาทุกข์ทนบนไม้กางเขน เพื่อไถ่บาปเราทุกคน ...ขอบคุณมากนะค่ะพระเยซูเจ้าที่อยู่เคียงข้างกิ๊ฟมาตลอด โปรดนำทางกิ๊ฟด้วยนะค่ะสำหรับทุกๆอย่างที่กำลังเข้ามาในชีวิต แม้ในบ้างครั้งกิ๊ฟอาจท้อ อ่อนแอ และร้องไห้ แต่พระองค์จะมีหนทางให้กิ๊ฟเสมอ ขอบคุณค่ะที่ไม่เคยทอดทิ้งลูกไปไหน อาแมน

ลูกรักแม่พระ

ลูกรักแม่พระ
วันทามารีอาเปี่ยมด้วยหรรษทาน พระเจ้าสถิตกับท่าน ผู้มีบุญกว่าหญิงใดใด และพระเยซูโอรสของท่านทรงบุญนักหนา สันตะมารีอามารดาพระเจ้า โปรดภาวนาเพื่อเราคนบาป บัดนี้และเมื่อจะตาย อาแมน ....ขอบคุณมากนะค่ะแม่พระที่อยู่เคียงข้างลูกมาตลอด...ขอบคุณค่ะ...รักแม่พระที่สุด

POPE เบเนดิกต์ ที่ 16 ประมุขของพระศาสนจักรโรมันคาทอลิก

POPE เบเนดิกต์ ที่ 16  ประมุขของพระศาสนจักรโรมันคาทอลิก
พระคาร์ดินัล โยเซฟ รัตซิงเกอร์ ได้รับเลือกเป็นพระสันตะปาปาองค์ที่ 265 โดยทรงใช้พระนาม "เบเนดิกต์ ที่ 16" ประสูติเมื่อวันที่ 16 เมษายน 1927 ที่เมืองมาร์ก อัม อินน์ แคว้นบาวาเรีย ประเทศเยอรมนี มีพระนามเดิมว่า โยเซฟ อาโลอีส ราตซิงเงอร์ ปัจจุบันทรงมีพระชนมายุ 78 พรรษา พระองค์ทรงเป็นชาวเยอรมัน ว่ากันว่าสมเด็จพระสันตะปาปาเบเนดิกต์ที่ 16 เป็นบุคคลที่ทรงเสน่ห์ และมีพระปรีชาสามารถในการใช้วาทศิลป์เป็นอย่างมาก ตรัสได้ถึง 4 ภาษา ทั้งนี้ นักบุญเยซูอิต โทมัส รีซี เคยขนานนามพระองค์ว่าทรงเป็น “คู่สนทนาที่มีวาจาไพเราะยิ่ง” เบื้องหลังอุปนิสัยที่สุภาพอ่อนโยน และท่าทางขี้อายของพระสันตปาปาองค์ใหม่วัย 78 พรรษาพระองค์นี้ คือ สติปัญญาแกร่งปานเหล็กกล้าซึ่งพร้อมจะวิเคราะห์แยกแยะผลงานทางเทววิทยา เพื่อตรวจหาความบริสุทธิ์ถูกต้องตามหลักคำสอน อีกทั้งพร้อมจะถกเถียงคัดค้านพวกซึ่งเดินออกนอกแถวอย่างดุเดือดเผ็ดร้อน พระองค์ได้รับอนุญาตให้บวชเป็นพระในปี 1951 และการงานส่วนใหญ่ในตอนต้นๆ ก็คือ การเป็นศาสตราจารย์สอนวิชาเทววิทยาในมหาวิทยาลัย

นักบุญอัญเจลา...นักบุญประจำตัว

นักบุญอัญเจลา...นักบุญประจำตัว
นักบุญอัญเจลา เกิดเมื่อปี ค.ศ. 1475 ณ เมืองเดเซนซาโน เธอได้บรรเทาความทุกข์ยาวให้กับคนจน ผู้ขาดแคลน ผู้กำพร้าชื่อเสียงของเธอในด้านความศักดิ์สิทธิ์ ได้กระจายไปทั่วเมืองและได้ขนานนามว่า "ซิสเตอร์อัญจลา" ท่านได้ถึงแก่มรณภาพ วันที่ 27 มกราคม ค.ศ. 1540 เวลา 12:30 ที่เมืองเบรเซีย เมื่ออายุได้ 65 ปี

วันศุกร์ที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2552

เหนื่อยกับชีวิต


.....ฉันเชื่อว่า มีอยู่สิ่งหนึ่งที่เราทุกคนต่างก็เหมือนๆกัน...นั่นคือ ไม่มีใครจะมีความสุขได้ตลอดเวลา หรือ มีความทุกข์ได้ตลอดเวลา...ทุกครั้งที่ความสุขหมดลง... ความทุกข์ก็เข้ามาแทนที่ ….เป็นอยู่อย่างนี้ วนเวียน ไม่รู้จบ ….บางครั้ง เมื่อเราทุกข์ท้อใจมากๆ กับปัญหาในชีวิต...คำถามที่ว่า เราเกิดมาทำไม ? มีชีวิตเพื่ออะไร ?... ก็พรั่งพรูเข้ามาเกินกว่าจะตอบได้ทัน...จำข้อความหนึ่งที่ตัวเองเคยอ่านพบในหนังสือธรรมะเล่มหนึ่งได้ว่า..."บางทีมนุษย์ก็หลงลืมไปว่า หน้าที่หลักที่แท้ จริงของเรานั้นคืออะไร" ...การที่เราทำงานหาเลี้ยงชีพ มุ่งมั่นสร้างความสำเร็จ ความร่ำรวยความมีชื่อเสียงให้กับตัวเองนั้น ล้วนแล้วแต่เป็น ‘ งานรอง ’ ทั้งสิ้น แต่เรากลับใช้เวลาส่วนใหญ่ง่วนอยู่กับ ‘ งานรอง’...จนเข้าใจผิดคิดว่ามันคือ ‘ งานหลัก ’ ของชีวิต ... ซึ่ง ‘ งานหลัก’ ที่แท้จริงคือ การตามดูใจของตนเอง ... ผลที่ตามมาจึงกลายเป็นว่า... เรากำลังหลงทาง...และปล่อยให้ชีวิตตัวเองต้องไล่ล่าสิ่งที่อยู่ภายนอกโดยไม่สิ้นสุด!เพราะเชื่อว่าสิ่งเหล่านี้คือ... ตัวช่วยเติมเต็มให้ชีวิตเรานั้นสมบูรณ์ได้ความทุกข์ที่เกิดขึ้นจากสิ่งที่ว่านี้ จึงมีอยู่ 2 อย่างคือ … ผิดหวังที่ไม่ได้มา กับ … บังคับตัวเองไม่ได้ที่จะพอ อยู่เรื่อยไปและเมื่ออ่านมาถึงตรงนี้ … อยากให้คุณได้ลองถามตัวเองดูว่าที่คุณกำลัง ‘ เหนื่อย’ อยู่นี้น่ะ มันมาจาก ‘ งานรอง’ ในชีวิตทั้งนั้นใช่หรือไม่ …และถ้าหากมันใช่แล้ว ขอให้ถามตัวเองอีกคำถามว่าแล้ว ‘ งานหลัก ’ ของคุณล่ะ ได้เคยทำมันบ้างแล้วรึยัง … ?

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น