
.....ฉันเชื่อว่า มีอยู่สิ่งหนึ่งที่เราทุกคนต่างก็เหมือนๆกัน...นั่นคือ ไม่มีใครจะมีความสุขได้ตลอดเวลา หรือ มีความทุกข์ได้ตลอดเวลา...ทุกครั้งที่ความสุขหมดลง... ความทุกข์ก็เข้ามาแทนที่ ….เป็นอยู่อย่างนี้ วนเวียน ไม่รู้จบ ….บางครั้ง เมื่อเราทุกข์ท้อใจมากๆ กับปัญหาในชีวิต...คำถามที่ว่า เราเกิดมาทำไม ? มีชีวิตเพื่ออะไร ?... ก็พรั่งพรูเข้ามาเกินกว่าจะตอบได้ทัน...จำข้อความหนึ่งที่ตัวเองเคยอ่านพบในหนังสือธรรมะเล่มหนึ่งได้ว่า..."บางทีมนุษย์ก็หลงลืมไปว่า หน้าที่หลักที่แท้ จริงของเรานั้นคืออะไร" ...การที่เราทำงานหาเลี้ยงชีพ มุ่งมั่นสร้างความสำเร็จ ความร่ำรวยความมีชื่อเสียงให้กับตัวเองนั้น ล้วนแล้วแต่เป็น ‘ งานรอง ’ ทั้งสิ้น แต่เรากลับใช้เวลาส่วนใหญ่ง่วนอยู่กับ ‘ งานรอง’...จนเข้าใจผิดคิดว่ามันคือ ‘ งานหลัก ’ ของชีวิต ... ซึ่ง ‘ งานหลัก’ ที่แท้จริงคือ การตามดูใจของตนเอง ... ผลที่ตามมาจึงกลายเป็นว่า... เรากำลังหลงทาง...และปล่อยให้ชีวิตตัวเองต้องไล่ล่าสิ่งที่อยู่ภายนอกโดยไม่สิ้นสุด!เพราะเชื่อว่าสิ่งเหล่านี้คือ... ตัวช่วยเติมเต็มให้ชีวิตเรานั้นสมบูรณ์ได้ความทุกข์ที่เกิดขึ้นจากสิ่งที่ว่านี้ จึงมีอยู่ 2 อย่างคือ … ผิดหวังที่ไม่ได้มา กับ … บังคับตัวเองไม่ได้ที่จะพอ อยู่เรื่อยไปและเมื่ออ่านมาถึงตรงนี้ … อยากให้คุณได้ลองถามตัวเองดูว่าที่คุณกำลัง ‘ เหนื่อย’ อยู่นี้น่ะ มันมาจาก ‘ งานรอง’ ในชีวิตทั้งนั้นใช่หรือไม่ …และถ้าหากมันใช่แล้ว ขอให้ถามตัวเองอีกคำถามว่าแล้ว ‘ งานหลัก ’ ของคุณล่ะ ได้เคยทำมันบ้างแล้วรึยัง … ?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น